Jak rozsądnie kupować ubrania? (cz. 2)

 Cześć kochani!

Dzisiaj chciałabym moim wpisem nawiązać do poprzedniego postu, opisując trzy kroki, które pomagają mi i nie trzymać w domu nienoszonych ubrań i nie zagracać przy tym mieszkania.

1. Nie idź sam/a na zakupy

Nie chodzi mi tutaj o zabranie partnera, mamy, brata, siostry czy najlepszej przyjaciółki. Chodzi o to, by zabrać ubranie takie, które wymaga uzupełnienia: dokupienia pasującej góry, dołu czy żakietu.

Od lat w szafie zalegała mi biała minispódniczka. (Prawie identyczną prezentuję poniżej). Nigdy po nią nie sięgałam, ponieważ zwyczajnie nie miałam z czym jej łączyć. Sama spódniczka nie miała klasycznego fasonu, więc dobranie do niej odpowiedniej góry też było problemem.

Nie chciałam jej wyrzucać, bo było mi szkoda pozbywać się prawie nieużywanej rzeczy. Dlatego zabrałam moją spódniczkę na zakupy. Wrzuciłam ją do mojej shopperki i ruszyłam na łowy. Oczywiście określiłam sobie wtedy odpowiednią kolorystykę ubrań, która według mnie pasowałaby do mojego ciuszka i zaczęłam przebierać wśród wieszaków. W samej przymierzalni wkładałam wybraną górę ze sklepu łącząc ją z moją białą spódniczką.

Efekt zakupów był taki, że kupiłam i bluzkę z długim rękawem, i ciepłą bluzę, a nawet bomber. I to wszystko w pasujących do siebie kolorach oraz klasycznych fasonach. Dzięki temu z powodzeniem mogłam znosić mój ciuch, dając spódniczce nowe życie i łącząc ją z trafionymi fasonami.

2. Mierz ubranie po powrocie do domu / zasada siedmiu dni

O sztuczkach, jakie stosują sklepy w przymierzalniach (korzystniejsze światło, wyszczuplające lustra), pewnie niejedna z nas się naczytała. Ot to wielka tajemnica tego, że w domu nie wszystko wydaje się takie idealne!  Dlatego tak ważne jest to, by przymierzyć jeszcze raz ubranie po powrocie do domu. Najlepiej łącząc je z innymi, które mamy w swojej szafie. Jeśli coś jest nie takie, jak byśmy chciały, to najlepiej od razu zwrócić taki ciuch. Nie ma sensu go trzymać, bo jeśli ma jakiś "defekt", to będziemy rzadziej po niego sięgać. 

Kiedyś przeczytałam o zasadzie, która idealnie się u mnie sprawdza: zasada siedmiu dni. Jeśli przez tydzień (od zakupu) nie włożysz danego ubrania, to znaczy, że nie jest ono Tobie aż tak bardzo potrzebne i lepiej je zwrócić. I tutaj przyznam się Wam do mojego kolejnego błędu, który kiedyś popełniałam: kupowanie ubrań na wyprzedaży. Typowo letnie rzeczy zakupione w sierpniu czy zimowe w lutym, lądowały u mnie w szafie jeszcze z metkami. Zwyczajnie o nich zapominałam, a gdy przychodził dany sezon, to rozglądałam się za ubraniami, które były bardziej modne w danym okresie. 

Moje idealne zakupy, to przykład z punktu pierwszego, gdzie kupiłam ubrania w normalnej cenie, nieprzecenione. Ich wartość zwróciła mi się chyba ze sto razy, ponieważ każda z tych rzeczy, z osobna, była do granic możliwości wyeksplatowana. 

3. Niewykorzystane (i wykorzystane) ubrania okazyjne oddaj

Ten punkt to nawiązanie do mojej sukienki weselnej z poprzedniego postu. Wesele się nie odbyło, ze względu na covid zostało przełożone na przyszły rok, więc sukienkę zwróciłam (bo może przytyję, schudnę, sukienka przestanie mi się podobać, albo mi się opatrzy), a kopertówki, które zostawiłam po dwóch ostatnich weselach (na których byłam dwa lata temu) sprzedałam. Spełniły już swoja rolę, były w bardzo modnych fasonach, dlatego tym bardziej wolałam je sprzedać teraz, niż później "prosić" się o to, by ktoś je kupił chociaż za grosz. 

Podobnie zrobiłam kiedyś z butami, które potrzebne były mi na inną uroczystość rodzinną. Kupiłam dwie pary. Oczywiście tę jedną niewykorzystaną zaraz po całym zdarzeniu zwróciłam, ponieważ wiedziałam, że nie będę w nich chodzić na co dzień.

Niektóre okazje wymagają specjalnego, "odświętnego" stroju. Jeśli wiemy, że ubranie będzie potrzebne nam tylko na tę jedną, jedyną okazję, to nie ma sensu zostawiać go później w swojej szafie. Zbyt strojnej spódnicy czy bluzki przecież nie będziemy nosiły codziennie do pracy, prawda?

Idealnym przykładem jest też pewna panna młoda, która nosiła się z zamiarem sprzedaży swojej sukni ślubnej przez pięć lat. Ostatecznie, gdy się na to zdecydowała, to okazało się, że sukienka zżółkła i nie nadawała się już do niczego.

Do następnego!